تعیین مرز در ارزشیابی کیفی با استفاده از منطق فازی |
کد مقاله : 1027-STATEDU4TH |
نویسندگان |
رضا پورموسی * عضو هیات علمی بخش آمار |
چکیده مقاله |
در سیستم آموزشی، ابهام در ثبت نمرات برای دروسی مانند ریاضی و آمار که ماهیت دقیق و عددی دارند ممکن است ارزیابی دقیق پیشرفت تحصیلی را با مشکل مواجه کند. معمولاً این ابهام ناشی از عوامل ذهنی از قبیل معیارهای مختلف ارزیابی ( تعریف نشدن "نمره خوب" یا "ضعیف")، تفاوت نظر معلمان ( سختگیری یا آسانگیری در تصحیح)، سوالات مبهم امتحانی )پاسخهای چندگانه ممکن)، یا ناشی از عوامل عینی مثل خطاهای انسانی)اشتباه در تصحیح یا ثبت نمرات) و تفاوت سیستمهای نمرهدهی(۲۰ نمرهای، درصدی، حروفی) می باشد. ارزشیابی توصیفی-کیفی نسبت به ارزشیابی کمی مزایای متعددی دارد. مثل یادگیری عمیقتر (به جای حفظ کردن، درک مفاهیم مهم است) کاهش استرس (حذف رقابت ناسالم برای نمره) ارزیابی منصفانهتر (سنجش همه مهارتها، نه فقط آزمون) انعطاف بیشتر (با پروژه، مشارکت کلاسی و خودارزیابی) و تقویت انگیزه درونی (دانشآموز برای یادگیری تلاش میکند، نه نمره)[1] . تبدیل نمرات کمی (عددی) به کیفی و طبقهبندی دانشآموزان معمولاً بر اساس مقیاسهای ازپیش تعیینشده انجام میشود. این مرزبندی در نظامهای آموزشی مختلف، متفاوت است. در عمل، تعیین مرزهای دقیق و مطلق در طبقهبندی کیفی همواره با چالشهایی همراه است، چرا که یادگیری یک فرآیند پیوسته و چندبعدی است. منطق فازی می تواند این ابهام را با انعطافپذیری بیشتر بررسی کند. ما در این مقاله با استفاده از مفاهیم آمار و احتمال فازی قصد داریم مرز طبقات در ارزشیابی کیفی دروس را فازی درنظر گرفته و با استفاده از شاخص مناسب مرز آن را مشخص کنیم. |
کلیدواژه ها |
پیشامد فازی، احتمال شرطی، تابع عضویت، ارزشیابی کیفی. |
وضعیت: پذیرفته شده |